വരുമോ വീണ്ടും വസന്തം?
വരുമോ വീണ്ടും വസന്തം !!
-----------------------------------------------
കല്‍പനാ ലോകത്തിലെ നിത്യ സഞ്ചാരവുമായി കഴിയുകയായിരുന്നു അവളുടെ കാലങ്ങള്‍ ! സ്വപ്നാടനമായിരുന്ന ജീവിതത്തിനു ഒരു ജീവൻ തന്നപോലെയായിരുന്നു, പെട്ടെന്നു തലേന്നു അവന്‍റെ വരവു ! കാണുമെന്നു സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല !
ഇതുവരെ, അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ കടന്നു പോയവരിലെ എത്രയോ മഹാന്മാരുണ്ടായിരുന്നു ! അവള്‍ മനപ്പൂര്വ്വം അവരോടു പെരുമാറിയിട്ടുണ്ടു; മാനസീകാവസ്ഥകൾ പങ്കു വച്ചിട്ടുമുണ്ടു. എന്നാൽ അവരാര്‍ക്കും, ഇവളുടെ മനസ്സിലെ ഇങ്ങിനെയൊരു പ്രണയ മഴ പ്രവഹിചോടുന്ന രീതിയിലെ പെരുമാറാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ !! അന്ധകാരം കവിഞ്ഞിരുന്ന അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ കടന്നു വന്ന ആദ്യ കിരണമായിരുന്നു ആ സൂര്യപുത്രന്റെ വരവ് !
വരണ്ട മണ്ണില്‍നിന്നും പെട്ടെന്നൊരു മണം ഉയര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സു മഴ കൊണ്ടു . വേനലിലെ മഴ പോലെ അവൻ വന്നു. ഉണങ്ങി വരണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മനസ്സെന്ന മറുഭൂമിയിലെ സന്തോഷത്തിൻറെ വിത്തുകളെ അവൻ വിതച്ചു ! ഒര്വു രസവുമില്ലാതെ കഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ ജീവിതത്തിനു , ഒരു ശ്രേയസ്സും , അര്‍ത്ഥവും , അന്തസ്സും , അവന്‍ നല്‍കി . ഇങ്ങിനെ കഴിയുംപോഴാണ്, പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അവനു യാത്ര പറയേണ്ടൊരു ആവശ്യം വന്നു ! അവള്‍ ഒരുപാടു വിഷമിച്ചു . വേനല്‍ മഴയായ് വന്ന നായകന്‍ വേഗം മടങ്ങിപ്പോയി !
അവന്‍ പരഞ്ഞിരുന്ന പഞ്ചാര വാക്കുകള്‍ അവളുടെ മനസ്സിലെ ഓര്മ്മകളായി സ്ഥിരം നിലച്ചു ! ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച ആ കാലങ്ങളെക്കുറിച്ചു അവളെന്നും ഓർത്തു പോകും !
അവന്‍ മനസ്സിലെ വന്നു കേരിയ ശേഷം അവൾക്കു ഒന്നിനും നിയന്ത്രണം ഇല്ലാത്തപോലെ ! ഏതൊരു ജോലിയായാലും മനസ്സുകൊടുത്തു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ! അവള്‍ തന്നെപ്പോലെ ചിരിക്കുന്നു ! തന്നെപ്പോലെ കരയുന്നു ! കാരണമൊന്നുമില്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു പോകുന്നു. ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ അവൾക്കുതന്നെ ചിരി വരുന്നു ! പ്രണയം എന്നു പരയുന്നതു ഇങ്ങിനെത്തെയൊരു ഭ്രാന്താണോ ? അവള്‍ അതിശയിച്ചു പോകുന്നു ! ഈ പ്രണയത്തിനു വയസ്സോ വാര്ദ്ധക്ക്യമോ ഒന്നുമില്ലേ ? അവള്‍ സ്വന്തം വയസ്സിന്റെ കാര്യം അപ്പൊഴാ ഓർത്തു പോകുന്നു , പിന്നെ ആ സുന്ദര ചെറുക്കന്റെയും !
തന്‍റെ മനസ്സിനെ ഇങ്ങിനെ ബാതിക്കുന്ന ആ പ്രണയത്തിനെക്കുറിച്ചും , തന്‍റെ ചുറ്റുപാടുകളെ കുറിച്ചും അവൾക്കു ബോധ്യമാകുന്നു !! അവളുടെ മനസ്സൊരു യുദ്ധകാഹളം ആയി ! അവസാനം, അവന്‍റെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയത്തിന്റെയും , പ്രേമത്തിന്റെയും മുമ്പിൽ അവളുടെ തന്റേടം തോറ്റു വീണു ! അവൾക്കു അതിലെ സ്ന്തോഷമേ തോന്നുകയായി !
ഇനി അവന്‍ എപ്പൊഴാ വരുമെന്നൊരു ചിന്ത അവള്‍ക്കില്ല ! മാനസീകമായി അവന്‍റെയൊപ്പം അവള്‍ സുഖമായിട്ടു ജീവിച്ചു പോകുന്നു ! അവൾക്കു തല്‍ക്കാലം ഇത്ര മതിയെന്നു തോന്നാനായി !
ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച ആ കാലങ്ങളിലെ, അവള്‍ക്കായി അവനെഴുതിയ കവിതകളോരോന്നും അവള്‍ ഓർത്തെടുക്കുന്നു !
പിന്നെയും ഒരു വസന്തത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അവളുടെ കാത്തിരുപ്പു തുടരുകയാണു !
-കൃഷ്ണമൂർത്തി ബാലാജി
-----------------------------------------------
കല്‍പനാ ലോകത്തിലെ നിത്യ സഞ്ചാരവുമായി കഴിയുകയായിരുന്നു അവളുടെ കാലങ്ങള്‍ ! സ്വപ്നാടനമായിരുന്ന ജീവിതത്തിനു ഒരു ജീവൻ തന്നപോലെയായിരുന്നു, പെട്ടെന്നു തലേന്നു അവന്‍റെ വരവു ! കാണുമെന്നു സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല !
ഇതുവരെ, അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ കടന്നു പോയവരിലെ എത്രയോ മഹാന്മാരുണ്ടായിരുന്നു ! അവള്‍ മനപ്പൂര്വ്വം അവരോടു പെരുമാറിയിട്ടുണ്ടു; മാനസീകാവസ്ഥകൾ പങ്കു വച്ചിട്ടുമുണ്ടു. എന്നാൽ അവരാര്‍ക്കും, ഇവളുടെ മനസ്സിലെ ഇങ്ങിനെയൊരു പ്രണയ മഴ പ്രവഹിചോടുന്ന രീതിയിലെ പെരുമാറാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ !! അന്ധകാരം കവിഞ്ഞിരുന്ന അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ കടന്നു വന്ന ആദ്യ കിരണമായിരുന്നു ആ സൂര്യപുത്രന്റെ വരവ് !
വരണ്ട മണ്ണില്‍നിന്നും പെട്ടെന്നൊരു മണം ഉയര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സു മഴ കൊണ്ടു . വേനലിലെ മഴ പോലെ അവൻ വന്നു. ഉണങ്ങി വരണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മനസ്സെന്ന മറുഭൂമിയിലെ സന്തോഷത്തിൻറെ വിത്തുകളെ അവൻ വിതച്ചു ! ഒര്വു രസവുമില്ലാതെ കഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ ജീവിതത്തിനു , ഒരു ശ്രേയസ്സും , അര്‍ത്ഥവും , അന്തസ്സും , അവന്‍ നല്‍കി . ഇങ്ങിനെ കഴിയുംപോഴാണ്, പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അവനു യാത്ര പറയേണ്ടൊരു ആവശ്യം വന്നു ! അവള്‍ ഒരുപാടു വിഷമിച്ചു . വേനല്‍ മഴയായ് വന്ന നായകന്‍ വേഗം മടങ്ങിപ്പോയി !
അവന്‍ പരഞ്ഞിരുന്ന പഞ്ചാര വാക്കുകള്‍ അവളുടെ മനസ്സിലെ ഓര്മ്മകളായി സ്ഥിരം നിലച്ചു ! ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച ആ കാലങ്ങളെക്കുറിച്ചു അവളെന്നും ഓർത്തു പോകും !
അവന്‍ മനസ്സിലെ വന്നു കേരിയ ശേഷം അവൾക്കു ഒന്നിനും നിയന്ത്രണം ഇല്ലാത്തപോലെ ! ഏതൊരു ജോലിയായാലും മനസ്സുകൊടുത്തു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ! അവള്‍ തന്നെപ്പോലെ ചിരിക്കുന്നു ! തന്നെപ്പോലെ കരയുന്നു ! കാരണമൊന്നുമില്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു പോകുന്നു. ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ അവൾക്കുതന്നെ ചിരി വരുന്നു ! പ്രണയം എന്നു പരയുന്നതു ഇങ്ങിനെത്തെയൊരു ഭ്രാന്താണോ ? അവള്‍ അതിശയിച്ചു പോകുന്നു ! ഈ പ്രണയത്തിനു വയസ്സോ വാര്ദ്ധക്ക്യമോ ഒന്നുമില്ലേ ? അവള്‍ സ്വന്തം വയസ്സിന്റെ കാര്യം അപ്പൊഴാ ഓർത്തു പോകുന്നു , പിന്നെ ആ സുന്ദര ചെറുക്കന്റെയും !
തന്‍റെ മനസ്സിനെ ഇങ്ങിനെ ബാതിക്കുന്ന ആ പ്രണയത്തിനെക്കുറിച്ചും , തന്‍റെ ചുറ്റുപാടുകളെ കുറിച്ചും അവൾക്കു ബോധ്യമാകുന്നു !! അവളുടെ മനസ്സൊരു യുദ്ധകാഹളം ആയി ! അവസാനം, അവന്‍റെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയത്തിന്റെയും , പ്രേമത്തിന്റെയും മുമ്പിൽ അവളുടെ തന്റേടം തോറ്റു വീണു ! അവൾക്കു അതിലെ സ്ന്തോഷമേ തോന്നുകയായി !
ഇനി അവന്‍ എപ്പൊഴാ വരുമെന്നൊരു ചിന്ത അവള്‍ക്കില്ല ! മാനസീകമായി അവന്‍റെയൊപ്പം അവള്‍ സുഖമായിട്ടു ജീവിച്ചു പോകുന്നു ! അവൾക്കു തല്‍ക്കാലം ഇത്ര മതിയെന്നു തോന്നാനായി !
ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച ആ കാലങ്ങളിലെ, അവള്‍ക്കായി അവനെഴുതിയ കവിതകളോരോന്നും അവള്‍ ഓർത്തെടുക്കുന്നു !
പിന്നെയും ഒരു വസന്തത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അവളുടെ കാത്തിരുപ്പു തുടരുകയാണു !
-കൃഷ്ണമൂർത്തി ബാലാജി
No comments:
Post a Comment