പഴയ ഓറ്റോഗ്രാഫ് ബുക്കിലെ ബാക്കിയായ പേയ്ജ്

കാല ജല പ്രവാഹത്താല്‍

അകന്നു പോയ കരകളെങ്കിലും ,

നമുക്ക് ബാക്കിയാകാം

അകലങ്ങളിരുന്നുള്ള ഈ കാഴചയെങ്കിലും.. ..

ഓര്‍ മ്മകളില്‍ വെറുതെ തിരയാം ,

നമുക്കാ പഴയ കുട്ടികളാകാം ,

പിന്നെ ക്യഷണനും രാധയും ..!!!

എന്റെ കണ്ണീരിനിന്നും

നിന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഗന്ധമാണു ,

ഹ്യദയത്താളങ്ങള്‍ക്ക്

നിന്റെ മൂളലുകളുടെ സംഗീതവും ..!!

ഒന്നും നേടിയില്ലെങ്കിലും

ഈ കാഴ്ചയില്‍ വീണ്ടും വെറുതെ നമുക്കോര്‍ ക്കാം ,

നമ്മളെ ,

പതിയെ ചിരിക്കാം ,

പിന്നെ മറഞ്ഞിരുന്നുറക്കെ കരയാം ..

കാത്തിരിക്കാം , വീണ്ടുമൊരു പിറവിക്കായ്..!!!

കഴിഞ്ഞ യുഗത്തിലെ ക്രൗഞ്ച പക്ഷികൾ !

 

കഴിഞ്ഞ യുഗത്തിലെ ക്രൗഞ്ച പക്ഷികൾ ! 

 ആദ്ദ്യമായ് നമ്മൾ കണ്ടതും, 

നീ മൂളിയപ്പോൾ, 

നീയാണെന്‍റെ 

ശ്രുതിയെന്നു ഞ്ഞാനുറ പ്പിച്ചതും,

 നിന്‍റെ കാല്‍ ചിലമ്പിന്‍ 

മധുര നാദം പോലും  ഞാനെന്‍റെ 

ഹൃദയത്തില്‍ കുറിച്ചു വച്ചതും ......

 ഒക്കെ ഇപ്പോള്‍ ഓർമ്മയിലായല്ലോ !

 ഒരുപാടു ആഗ്രഹിച്ചു, 

നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചുനി ന്നൊരു 

സ്നേഹക്കൂ ടുണ്ടാക്കണ മെന്നു !

 ഇടറിവീണു ! 

 പിന്നെ 

പാതകൾ മാറി, 

യാത്ര തുടർന്നു ! 

എന്നിട്ടൊരു ദിവസം കണ്ടപ്പോൾ...... 

ഇത്തിരി വൈകി യെന്നു മാത്രം ! 

എന്നാലും

 അതൊരു ഭാഗ്യക്കുറി യാണെന്നു 

തന്നെ കരുതാം നമുക്കു! 

കഴിവില്ലാതെ പോയെന്നു വന്നാലും,

 കാലം കഴിഞ്ഞു പോയാലും 

ഹ്രുദയങ്ങൾ കൂടിയതൊന്നു നമുക്കിപ്പോൾ

 ഓർമ്മയിലെങ്കിലും,

 ഒരുമിച്ചിരുന്നു 

ആഘോഷിക്കാമല്ലോ ! 

---ബാലാജി 21.04.2012

പ്രണയ പുഷ്പം...

പ്രണയ പുഷ്പം...


കൊഴിഞ്ഞു വീണുകിടക്കുന്ന

ഈ ചുവന്ന പുഷ്പങ്ങളുടെ

പൊന്നിതളുകളിൽ,

നിനക്കുവേണ്ടി മാത്രം

തുടിക്കുന്ന എന്റെ ഹ്രുദയം

നീ കാണുന്നില്ലേ ?


മനോഹരമായ മന്ദമാരുതം

കൊണ്ടുതരുന്ന ഈ സുഗന്ധങ്ങളിലെ

എന്റെ മനോവികാരങ്ങളുടെ മണം

നീ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലേ ?


നിശ്ശബ്ദത ചിലങ്ക കെട്ടിയാടുമീ രാത്രിയില്‍ ,

ഞാനുമാ ന്യത്തത്തെ ആസ്വദിക്കുന്നു,

ഏകനായി സദസ്സില്‍ , ..!


നീ അറിയുന്നുവോ ..?

നീയാണെന്റെ ജിഹ്വ ,

നീയാണെന്റെ കാഴ്ച ,

നീ മാത്രമാണു ഞാന്‍ ...!!

നിനക്കായി വിടർന്നതാണീ

പ്രണയ പുഷ്പം ,

അതിന്റെ സുഗന്ധവും വർണ്ണവും,

അതിനു മരണമില്ല

അതെന്നും മറിക്കുകയുമില്ല;


...ഇതൊന്നു ഓർക്കുക,


കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടെങ്കിലും !


K.Balaji

വരുമോ വീണ്ടും വസന്തം ?

വരുമോ  വീണ്ടും  വസന്തം?

വരുമോ വീണ്ടും വസന്തം !!
-----------------------------------------------
കല്‍പനാ  ലോകത്തിലെ നിത്യ സഞ്ചാരവുമായി  കഴിയുകയായിരുന്നു അവളുടെ കാലങ്ങള്‍  !  സ്വപ്നാടനമായിരുന്ന ജീവിതത്തിനു ഒരു ജീവൻ  തന്നപോലെയായിരുന്നു, പെട്ടെന്നു  തലേന്നു അവന്‍റെ  വരവു ! കാണുമെന്നു  സ്വപ്നത്തിൽ പോലും  വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല ! 

ഇതുവരെ, അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ  കടന്നു പോയവരിലെ  എത്രയോ മഹാന്മാരുണ്ടായിരുന്നു ! അവള്‍  മനപ്പൂര്വ്വം അവരോടു പെരുമാറിയിട്ടുണ്ടു;   മാനസീകാവസ്ഥകൾ  പങ്കു വച്ചിട്ടുമുണ്ടു.  എന്നാൽ   അവരാര്‍ക്കും,  ഇവളുടെ മനസ്സിലെ ഇങ്ങിനെയൊരു പ്രണയ മഴ പ്രവഹിചോടുന്ന രീതിയിലെ പെരുമാറാന്‍  കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ !!  അന്ധകാരം കവിഞ്ഞിരുന്ന അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ  കടന്നു വന്ന  ആദ്യ കിരണമായിരുന്നു   ആ സൂര്യപുത്രന്റെ വരവ് ! 

വരണ്ട മണ്ണില്‍നിന്നും  പെട്ടെന്നൊരു മണം  ഉയര്‍ന്നപ്പോള്‍  അവളുടെ മനസ്സു മഴ  കൊണ്ടു .  വേനലിലെ മഴ പോലെ  അവൻ  വന്നു.  ഉണങ്ങി വരണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മനസ്സെന്ന മറുഭൂമിയിലെ   സന്തോഷത്തിൻറെ വിത്തുകളെ അവൻ  വിതച്ചു !  ഒര്വു  രസവുമില്ലാതെ കഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ  ജീവിതത്തിനു ,  ഒരു  ശ്രേയസ്സും , അര്‍ത്ഥവും , അന്തസ്സും , അവന്‍ നല്‍കി . ഇങ്ങിനെ കഴിയുംപോഴാണ്, പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം  അവനു യാത്ര പറയേണ്ടൊരു  ആവശ്യം വന്നു !  അവള്‍ ഒരുപാടു വിഷമിച്ചു . വേനല്‍ മഴയായ് വന്ന നായകന്‍ വേഗം മടങ്ങിപ്പോയി !

അവന്‍  പരഞ്ഞിരുന്ന പഞ്ചാര വാക്കുകള്‍  അവളുടെ മനസ്സിലെ ഓര്മ്മകളായി സ്ഥിരം നിലച്ചു   !  ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച  ആ കാലങ്ങളെക്കുറിച്ചു  അവളെന്നും  ഓർത്തു  പോകും !

അവന്‍  മനസ്സിലെ വന്നു കേരിയ ശേഷം അവൾക്കു ഒന്നിനും  നിയന്ത്രണം ഇല്ലാത്തപോലെ ! ഏതൊരു ജോലിയായാലും മനസ്സുകൊടുത്തു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ! അവള്‍  തന്നെപ്പോലെ ചിരിക്കുന്നു ! തന്നെപ്പോലെ കരയുന്നു ! കാരണമൊന്നുമില്ലാതെ  എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു  പോകുന്നു. ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ അവൾക്കുതന്നെ ചിരി വരുന്നു !  പ്രണയം എന്നു പരയുന്നതു ഇങ്ങിനെത്തെയൊരു  ഭ്രാന്താണോ ? അവള്‍ അതിശയിച്ചു  പോകുന്നു !   ഈ പ്രണയത്തിനു വയസ്സോ വാര്ദ്ധക്ക്യമോ  ഒന്നുമില്ലേ ?  അവള്‍ സ്വന്തം  വയസ്സിന്റെ കാര്യം  അപ്പൊഴാ ഓർത്തു പോകുന്നു , പിന്നെ ആ സുന്ദര ചെറുക്കന്റെയും !

തന്‍റെ മനസ്സിനെ ഇങ്ങിനെ ബാതിക്കുന്ന ആ പ്രണയത്തിനെക്കുറിച്ചും , തന്‍റെ ചുറ്റുപാടുകളെ  കുറിച്ചും  അവൾക്കു  ബോധ്യമാകുന്നു !!  അവളുടെ മനസ്സൊരു യുദ്ധകാഹളം ആയി !  അവസാനം, അവന്‍റെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയത്തിന്റെയും , പ്രേമത്തിന്റെയും മുമ്പിൽ   അവളുടെ തന്റേടം   തോറ്റു വീണു !   അവൾക്കു അതിലെ സ്ന്തോഷമേ തോന്നുകയായി  ! 

ഇനി അവന്‍  എപ്പൊഴാ വരുമെന്നൊരു ചിന്ത അവള്‍ക്കില്ല !   മാനസീകമായി അവന്‍റെയൊപ്പം  അവള്‍  സുഖമായിട്ടു  ജീവിച്ചു പോകുന്നു !    അവൾക്കു  തല്‍ക്കാലം  ഇത്ര  മതിയെന്നു തോന്നാനായി !

ഒരുമിച്ചു കഴിച്ച  ആ കാലങ്ങളിലെ, അവള്‍ക്കായി അവനെഴുതിയ കവിതകളോരോന്നും  അവള്‍ ഓർത്തെടുക്കുന്നു  !

പിന്നെയും  ഒരു വസന്തത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അവളുടെ കാത്തിരുപ്പു  തുടരുകയാണു !


-കൃഷ്ണമൂർത്തി ബാലാജി 

കത്തുന്ന മനസ്സുമായ്.........

കത്തുന്ന മനസ്സുമായ് .....

--------------------------------------

അന്നു നമ്മൾ ആദ്യമായ്  കണ്ടതും

അടുത്തൊരിക്കൽ നീ കിന്നാരം  പരഞ്ഞതും

അകലെയാ ണെങ്കിലും അടുത്തല്ലേ യെന്നുനീ

മൂളി പ്പാട്ടൊന്നു പാടിക്കേൾ പ്പിച്ചതും

എത്രയോ സന്ധ്യകൾ എത്രയോ രാവുകൾ

ഒരുമിച്ചു നമ്മൾ കളിച്ചു ചിരിച്ചതും

മുന്നിരിത്തോപ്പിലെ പാർത്തിരി ക്കാമെന്നു

കൊതിപ്പിച്ചെ ന്നെ നീ ചതിച്ചിട്ടു പോയതും

ആരാരു മറിയാതെ ആനന്ദം നിറച്ചതും

എങ്ങിനെ ന്നരിയാതെ എന്നിൽ നീ കടന്നതും

സസ്നേഹത്തോടെ നീ പെരുമാറി നിന്നതും 

പുതു മഴയായ് വന്നെന്നെ പുളകിച്ചി രുന്നതും 

പ്രേമ മെന്ന തേരിലെന്നെ കേറ്റിച്ചു പറന്നതും

പഞ്ചാര വാക്കുകൾ പരഞ്ഞുമടു പ്പിച്ചതും

വാക്ദാനം  ചെയ്തതും ....

വാക്ദാനം  ചെയ്തതും 

പിന്നെ 

വഴിമറന്നു പോയതും...

കത്തുന്ന മനസ്സുമായ് 

ഞാൻ  കഴിച്ചുകൂ ട്ടുന്നതും........

ഇനിയും 

കത്തുന്ന മനസ്സുമായ് 

ഞാൻ  കഴിച്ചുകൂ ട്ടുന്നതും........

* * * * *

K  Balaji 

മറുഭൂമിയിലെ വറവായി വസന്തം !!

മറുഭൂമിയിലെ വറവായി വസന്തം !

കാരണ മറിയാതെ കറയുന്ന മനസ്സിനു
ചെരുതായൊ രാശ്വാസം പോലെ
പെട്ടെന്നു വീശിയ തെന്നലായ് സൗഹ്രുദം
മയില്പീലി കൊണ്ടു തലോടി !

സ്വന്തംമേൽ വിലാസം അറിയാതെ ഞ്ഞാനാകെ
കുഴങ്ങി തളർന്നിരുന്നപ്പോൾ,
ഒരുകുഞ്ഞു തൂവലായ് സ്നേഹ മെന്നുള്ളിലെ
സ്വരങ്ങൾ പാടി തുടങ്ങി...
അതി മധുര
സ്വരങ്ങൾ പാടി തുടങ്ങി....

ഹ്രുദയ പുഷ്പത്തിൻ സുഗന്ധമെൻ ആത്മാവിൽ
സു പ്രഭാതങ്ങൾ ഉന്നർത്തി!
സുന്ദര സ്വപ്നത്തിൻ ലഹരിയിൽ മുങ്ങിഞ്ഞാൻ
മയങ്ങി കോറിത്തറിച്ചു !

പ്ര ണയ മഴകൊണ്ടു പുളകിച്ച ഹ്രുദയത്തിൻ
പൂമുഖ വാതിൽ തുറന്നു,
പുലറിതൻ ആദ്ദ്യ കിരണത്തിൻ വറവൊരു
അനുഭൂതി തന്നെയാ യിരുന്നു,

ഒരു അനുഭൂതി തന്നെയാ യിരുന്നു..

..