ഓർമ്മകൾ ശാശ്വതം

ഓർമ്മകൾ ശാശ്വതം !

നമ്മളൊന്നിച്ചിരുന്നു

ഓടിക്കളിച്ചു കളിപറഞ്ഞ

നാളുകൾ

നീ ഇനിയും ഓർക്കുന്നുവോ?

പൊന്നു പോലെ 

കരുതി നിന്നെ എൻറെ 

ഹ്രുദയത്തിൽ

പൂട്ടി വച്ചിരുന്നു  ഞാൻ !

ഞാൻ പോലുമറിയാതെ

എന്നിൽ നിന്നും നീ

അകന്നു പോയതെപ്പൊഴാ?

എന്തിനാണാവോ ?

പുഷ്പം  പോലിരുന്ന 

മനസ്സിലിന്നു 

വേദനയുടെ മുള്ളുകൾ മാത്രം !

പറഞ്ഞാൽ തീരാത്ത

നൊമ്പരങ്ങൾ നിറ ഞ്ഞൊരു

വന പ്രദേശമായി മാറി 

എന്റെ മനസ്സിലെ

സരോവരങ്ങൾ !

കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു

വറ്റിയ കണ്ണുകളോടും

വരണ്ട  ഹ്രുദയത്തോടും

ഞാനിക്കരയും....

നീ അക്കരയും  !

നിന്നോടെനിക്കിന്നും

വെറുപ്പു തോന്നാറില്ല,

അറിയുമോ നീ ?

എത്ര ശ്രമിച്ചാലും

മറക്കാൻ പറ്റാത്തൊരു

മറവിച്ച മനസ്സോടു

ഞാൻ ഇനിയും ഒരു 

ജീവനുള്ള ശവമായി

കഴിയുന്നു !

കര യിലെത്തുന്ന തിര കൾ

പിന്നെയും കടലിലേയ്ക്കുതന്നെ

എന്നപോലെ,

 വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കുന്ന ചിന്തകൾ

പിന്നെയും

നീ എന്ന കടലിലേക്കു തന്നെ

മടങ്ങി യെത്തുന്നു !

മനസ്സിലെ മുറിവുകൾ തരുന്ന

വേദനകളോടല്ലാതെ,

നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള

മധുരമാർന്ന ഓർമ്മകളോടല്ല

ഞാൻ ഇനിയും ജീവിക്കുന്നതു!

മരവിച്ച മനസ്സും

മായാത്ത ഓർമ്മകളും

മാത്രമേ ഇനി

ശാശ്വതം !

(K.Balaji,Bangalore

July 22 2012, 9.30 pm)